查看文章

Usługi kulturalne, świadczone przez publiczne instytucje kultury, pozwalają na osiąganie różnych korzyści społeczno-gospodarczych, istotnych z punktu widzenia rozwoju miast i regionów poprzez np. budowanie kapitału społecznego, podnoszenie atrakcyjności inwestycyjnej miast, wspieranie polityki społecznej oraz podnoszenie jakości życia. Taka złożoność efektów powoduje problemy w ocenie sprawności. Problemem badawczym są więc kryteria, według których należy dokonywać oceny sprawności zarządzania instytucjami kultury. W naukach o zarządzaniu kryteria te są określone ogólnie przez koncepcje sprawności zarządzania. Celem artykułu jest wskazanie takiej ogólnej koncepcji sprawności zarządzania, której kryteria pozwolą na uwzględnienie specyfiki tego sektora. Ma to znaczenie dla praktycznej oceny efektów działania tych placówek. Zrozumienie złożoności tego zagadnienia może pomóc w tworzeniu lepszych wytycznych lub kompleksowych systemów nie tylko kierownikom instytucji, ale także organom nadzorującym. Rozważania oparto na analizie polskiej i zagranicznej literatury przedmiotu.