Anadili Arapça olan çocuklara Türkçe öğretmek maksadıyla 17. yüzyılda Fedayî Mehmed Dede tarafından kaleme alınan Tuhfe-i Fedayî, 17 bölümden oluşmaktadır. Şair, eserin mukaddimesinde hayatına dair bilgiler vermektedir. Mukaddimede ifade edildiğine göre eser, Arapların faydalanması ve Türk dilinin inceliklerini kavraması için yazılmıştır. Aynı bölümde ayrıca Tuhfe-i Şahidî’ye nazire olarak yazıldığı ifade edilen eserin, yedi yazma nüshasına ulaşılabilmiştir. Bu çalışmada manzum sözlüklerin tarihçesinden kısaca bahsedildikten sonra manzum sözlüklerin eğitim öğretimdeki yeri ve Tuhfe-i Fedayî’nin fonksiyonu üzerinde durulacak, Tuhfe-i Fedayî hakkındaki değerlendirmelere yer verilecektir. Çalışmada ayrıca eserden örnek bölümler yer alacaktır.