Bu araştırma, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu öğrencilerinin sahip oldukları öğrenme biçemleri ile problem çözme becerilerini belirlemek ve öğ-renme biçemleri ile problem çözme becerileri arasında bir ilişki olup olmadığını ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini 2006–2007 eğitim-öğretim yılında İç Anadolu Bölgesi’nde bulunan üniversitelerden tesadüş örneklem yöntemiyle seçilen, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokullarındaki, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği, Spor Yöneticiliği ve Antrenörlük Eğitimi Bölümünde öğrenim görmekte olan 537 birinci sınıf, 545 dördüncü sınıf olmak üzere toplam 1082 öğrenci oluşturmaktadı r. Araştırmada veri toplama aracı olarak, öğrencilerin öğrenme biçemlerini belirlemek için şimşek (2002) tarafından geliştirilen “BİG 16 Öğrenme Biçemleri Envanteri”, öğrencilerin problem çözme becerilerini belirlemek için Heppner ve Petersen (1982) tarafından geliştirilen ve Türkçe’ye uyarlaması şahin, şahin ve Heppner (1993) tarafından gerçekleştirilen “Problem Çözme Envanteri” ve öğrencilerin kişisel özelliklerini belirlemek için araştırmacı tarafından geliştirilen “Kişisel Bilgi Formu” kullanılmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistik tekniklerinden ve Pearson Momentler Çarpım Korelasyon Katsayısından faydalanılmıştır. Araştırmada anlamlılık düzeyi 0.01 olarak kabul edilmiştir. Araştırma sonucunda, öğrencilerin yarıdan fazlasının (% 54, 6) görsel,% 25, 1’inin bedensel,% 20, 2’sinin ise işitsel öğrenme biçemine sahip oldukları, genel olarak problem çözme becerilerinin ve problem çözme yaklaşımlarının orta düzeyde olduğu; bedensel, işitsel ve görsel biçeme ait ham puanlar ile düşünen yaklaşım, değerlendirici yaklaşım, kendine güvenli yaklaşım, planlı yaklaşı m alt boyut puanları ve problem çözme toplam puanları arasında ayrıca görsel öğrenme biçemi ile kaçıngan yaklaşım alt boyutu arasında anlamlı düzeyde negatif yönlü düşük bir ilişkinin olduğu tespit edilmiştir.