Muhafazakârlık terimi, gündelik dilde farklı anlamlara gelecek şekilde kullanılmaktadır. Terim, mütevazı veya ihtiyatlı davranış, gelenekselci hatta uyumcu bir hayat tarzı, değişim korkusu veya değişimin reddi gibi özellikle “muhafaza etmek” fiilinin belirttiği anlamlara gelebilmektedir (Heywood, 2013: 83). Bir ideoloji olarak muhafazakârlığın doğup, şekillenmesinde birincisi Fransız Devrimi, ikincisi Sanayi Devrimi, üçüncüsü ise Aydınlanma Hareketi olmak üzere üç tarihsel gelişme etkili olmuştur. Bu açıdan muhafazakârlık, özelikle 18. ve 19. yüzyılda yaşanan baş döndürücü, siyasî, toplumsal, ekonomik ve hatta dinî gelişmelere bir tepki olarak ancien regime (eski düzene dönüş) ve status quo’culuk (statüko) olarak ortaya çıkmıştır. Akademik alanda, çağdaş siyasal ideolojiler, doğrusal bir tayfta, ortada liberalizm, sağına doğru gittikçe muhafazakârlık, milliyetçilik ve faşizm; soluna doğru gittikçe de sosyalizm, komünizm şeklinde resmedilmektedir. Böylece muhafazakârlık sağ ideolojilerin ortasında, radikal sağ ideolojilerin başlangıcında bir yerde yer alır.

Muhafazakârlığın biri “bir tutum ve kişililik eğilimi olarak muhafazakârlık”, diğeri “bir dünya düzeni ve ideoloji olarak muhafazakârlık” olmak üzere iki boyutu vardır. a) Bir tutum olarak muhafazakârlık,“geleneksel yaşama ve çalışma biçimlerinde meydana gelen kopuşlara, köklü değişikliklere karşı, doğal (kendiliğinden) ve/veya kültürel