Kadınların 18 yaşından önce evlendirilmesi olarak tanımlanan (United Nations Children’s Fund [UNICEF], 2005) kız çocuk evlilikleri Türkiye’nin ciddi sorunları arasında yer almaktadır. Toplumu oluşturan bireylerin kız çocuk evliliklerine yönelik olumlu tutumları ise bu evliliklerin önlenmesinin önünde bir engel oluşturmaktadır. Bu tutumları ve ilişkili olduğu etmenleri belirlemeye yönelik çalışmalar gerçekleştirebilmek için bireylerin kız çocuk evliliklerine yönelik tutumlarını değerlendiren bir ölçüm aracının geliştirilmesi önem kazanmaktadır. Bu çalışmanın amacı, kız çocuk evliliklerine yönelik tutumları ölçen geçerli ve güvenilir bir ölçeğin geliştirilmesidir. Bu amaç doğrultusunda geliştirilen Kız Çocuk Evliliklerine Yönelik Tutum Ölçeği, 395 üniversite öğrencisine (291 kadın, 98 erkek, 6 kişi cinsiyetini belirtmemiştir) uygulanmıştır. Ayrıca, ölçeğin ölçüt geçerliliğinin sınanması amacıyla Sakallı-Uğurlu (2002) tarafından Türkçeye uyarlanan Çelişik Duygulu Cinsiyetçilik Ölçeği (Glick ve Fiske, 1996) kullanılmıştır. Ölçeğin yapı geçerliğinin incelenmesi amacıyla ilk olarak açımlayıcı faktör analizi yürütülmüştür. Analiz sonucu toplam varyansın% 47.86’sını açıklayan tek faktörlü yapının ölçek için uygun olduğunu göstermiştir. Ayrıca tek faktörlü yapının veriye uygunluğunun sınanması amacıyla verilerin kovaryans matrisi kullanılarak doğrulayıcı faktör analizi yürütülmüştür. Analiz sonucunda elde edilen uyum istatistikleri tek faktörlü modelin veriye uyumunun iyi olduğunu göstermiştir, Satorra-Bentler χ2 (51)= 107.52, p<. 001, CFI=. 96, RMSEA=. 05, 90% GA [. 04,. 07]. Son olarak, beklendiği gibi, katılımcıların kız çocuk evliliklerine yönelik tutumlarının korumacı cinsiyetçilik (r=. 15, p=. 004) ve düşmanca cinsiyetçilikle (r=. 33, p<. 001) pozitif yönde ilişkili olduğu bulunmuştur. Sonuçlar, Kız Çocuk Evliliklerine Yönelik Tutum Ölçeği’nin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu göstermiştir. Bulgular, ilgili yazın ışığında tartışılmıştır.