Türkiye’de kentsel alanların yanı sıra kırsal alanlar da çok boyutlu değişim süreci içindedir. Bu çalışmada, değişime direnme, uyarlanma veya karşı stratejiler geliştirme biçimlerini anlayabilmek için modernleşmeci kuramdan ziyade bireyi aktif bir eyleyici olarak ele alan Pierre Bourdieu’nün eylem kuramının açımlayıcı perspektifine başvurulmuş; dışsal faktörlerin dönüştürücü etkinliği karşısında farklı kırsal yerleşmelerde eyleyicilerin geliştirdikleri uyarlanma stratejilerinin nasıl farklılık gösterdiği sorusuna üç farklı kırsal yerleşim örneği üzerinden yanıt aranmıştır. 2013-2016 yılları arasında derinlemesine görüşme ve doğrudan gözlem tekniklerini kullanarak gerçekleştirilen alan araştırmasında, Isparta ili Gönen ilçesine bağlı Kızılcık, Baladız (Gümüşgün) ve İğdecik köylerindeki değişim farkı, bu yerleşimlerdeki eyleyicilerin tarihsel olarak içselleştirdiği eylem hatlarında ve sahip oldukları sermaye türüne ve hacmine dayanan uyarlanma stratejilerindeki farkta aranmıştır.