Var edilen bir acıya ortak kılınmakla, var olan bir acıyı hissetmek keskin bir yol ayrımıdır. 14.
yüzyılın başlarında İsa'nın çilesine odaklanan Batı ikonografisinin bu süreçte ürettiği betim
tiplerinden biri de ölü İsa'yı annesi Meryem'in kucağında gösteren Pieta imgesidir.
Kutsallıktan gerçekliğe ya da göksellikten dünyeviliğe uzanan Pieta izleğinde, sahnenin
betimleme anlayışının evrimi çalışmamızın hareket noktasıdır. Üretilen acı ile var olan acı,
Batı sanatındaki Pieta heykelleri üzerinden temsil ve ifade bağlamında tartışılmaktadır.