Dil becerileri anlama ve anlatma becerileri olarak ikiye ayrılır. Anlama becerileri dinleme ve okumadan anlatma becerileri ise konuşma ve yazmadan oluşur. Kişinin okuduğunu ve dinlediğini tam olarak anlamlandırabilmesi bir gelişim sürecinin sonunda meydana gelir. Öğretim hayatına başlayan çocuk bu iki beceriyi de daha planlı süreçler dâhilinde şekillendirir. Ölçme ve değerlendirme de öğrencinin yaşadığı bu süreçlerin aşamalarından biridir. Ölçme ve değerlendirmeye yönelik araştırmaları konu edinen bu çalışmanın amacı, Türkçe eğitiminde anlama becerilerine yönelik ölçme ve değerlendirme ağırlıklı araştırmaları incelemek ve bu araştırmaların içerik incelemelerini farklı açılardan sunabilmektir. Araştırma, çalışma grubu ortaokul öğrencileri, öğretmen adayları ve Türkçe öğretmenleri olan; anlama becerilerini konu edinen ve ölçme-değerlendirme yönü ağırlıklı olan çalışmalarla sınırlıdır. Araştırmada literatür taraması yapılmıştır. Elde edilen bütün kaynaklar doküman incelemesi aşamalarına uyularak incelenmiştir. Kaynaklar 4N1K modeli kullanılarak tek tek fişlenmiştir. Bulgular kısmında, Türkçe eğitiminde doğrudan ölçme ve değerlendirme başlığı taşıyan araştırmalar ile dinleme ve okuma becerisine yönelik ölçme ve değerlendirme ağırlıklı araştırmalarından bahsedilmiştir. Sonuçta 2005’ten beri Türkçe eğitimi ile ölçme ve değerlendirme disiplinini içeren araştırmaların bir ivme kazandığı, ancak hâlâ araştırmalarda alternatif ölçme ve değerlendirme araçlarına çok fazla yer verilmediği, başarının ölçümünde ağırlıklı olarak çoktan seçmeli ve açık uçlu soruların tercih edildiği görülmüştür.