Bu çalıĢmada hayat boyu öğrenme (HBÖ) kavramı ve Türkiye‟ de HBÖ‟ ye katılım düzeyinin çeĢitli değiĢkenlere göre Avrupa ülkeleriyle karĢılaĢtırılması ve eğitime katılımı engelleyen çeĢitli değiĢkenlerin oranları incelenmiĢtir. Ayrıca “beĢikten mezara kadar” deyimi ile Türk kültüründe varolan HBÖ‟ nin, kuramsal olarak ne kadar önem kazandığı ve bu yaklaĢımla ne tür düzenlemelerin yapıldığı, bu düzenlemeleri uygulamadan sorumlu kurum ve kuruluĢlar tanımlanmaya çalıĢılmıĢtır. Hayat boyu öğrenme kapsamında tek bir kurum veya kuruluĢun sorumluluğu almasının yeterli olamayacağı, Türkiye‟ de HBÖ‟ nin bir yaĢam felsefesi haline gelmesinde baĢta devletin desteğinin, medyanın desteğinin ve yerel yönetimlerin desteğinin gerekliliği açıklanmıĢtır. Kurumlarda HBÖ kültürünün oluĢturulması ve bu felsefeyle hem kurum içinde hem de kurumlar arasında iĢbirliğinin yapılması, koordinasyonun sağlanması HBÖ‟ nin geliĢtrilmesinde oldukça önemli olduğu sonucuna varılmıĢtır. Ayrıca HBÖ‟ nin önündeki engeller finansal engeller, iĢ hayatındaki engeller, ailevi engeller, eriĢim engelleri ve kiĢisel engeller olarak kategorize edilmiĢtir. Bu engelleri aĢmada; devlet, medya ve yerel yönetimlerin HBÖ‟ deki sorumluluklarının gereği ve diğer tüm eğitim sağlayıcıların da etkili bir biçimde koordine edilip yönlendirilmesi gerekliliği öne sürülmüĢtür. Toplumda da HBÖ felsefesinin kazandırılmasına dönük eğitsel çalıĢmaların özellikle de kadınlar üzerinde gitgide arttırılması önerilebilir. Anahtar sözcükler: hayat boyu öğrenme, katılım engelleri, geliĢme.