Bu çalışmada, bir laboratuar kurutucusunda patlıcanın kuruma süresinin belirli bir anındaki nem içeriğini belirlemek amacıyla Newton, Page, Geliştirilmiş Page, Henderson ve Papis, logaritmik, iki terimli, iki terimli ve eksponansiyel, Wang ve Sing, Thompson, difüzyon yaklaşımı, geliştirilmiş Henderson ve Papis, Verma ve ark. ve Midilli ve ark. modelleri birbirleri ile karşılaştırılmıştır. Kuruma olayını en iyi açıklayan modelde bulunan katsayılara, kurutma havası sıcaklığı ve hızındaki değişimin etkileri çoklu regresyon yöntemiyle incelenmiştir. Tahminin standart hatası (RMSE) ve khi-kare (χ2) değerleri kullanılarak en uygun model saptanmış ve bunlara ilaveten modelin modelleme yeterliliği de (EF) belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre; kuruma havası sıcaklığının (T) ve hızının (V) etkileri 6 mm dilim kalınlığındaki patlıcan örnekleri için; a=[0.7889+ 0.050. ln (T)], k={(11.0023+ 3.1720. ln (T)}, n=[1.0204. exp (1.0580/T)], b= 0.0005. exp (0.0877/V); 9 mm dilim kalınlığı için a=[0.9853+ 0.0264. ln (T)], k=-(0.7517+ 0.2964. ln (T)), n=[0.6899. exp (0.3403/T),] b= 0.0025. exp (0.1738/V) sabit ve katsayıları ile nem değişimini en uygun biçimde açıklayan Midilli ve ark.(ANO= a. exp (-k. tn)+ b. t)) modeli ile tahmin edilmiştir. Modelleme yeterliliği de 6 mm için 0, 998300… 0, 999123 arasında; 9 mm için 0, 998684…. 0, 999188 arasında değişmiştir.