Rechters in een web van normatieve ordes. Rechterlijke praktijken aan de rechtbank Tunis op het gebied van echtscheiding

Sinds de invoering van de Tunesische familiewet in 1956 houdt een fascinerende discussie over rechterlijke praktijken de Tunesische doctrine in haar greep. Tunesische juristen betogen dat deze wet, die in hun ogen zeer ‘progressief’is, onvoldoende geïmplementeerd wordt door rechters. De auteurs stellen dat de Tunesische rechtspraktijk kan worden gekarakteriseerd als ‘rechtspluralistisch’, daar rechters volgens hen naast wetgeving ‘sharia’en ‘gewoonterecht’toepassen. Aan de andere kant wordt in een aantal meer recente artikelen betoogd dat de auteurs een zekere ‘ontwikkeling’ontwaren, in de zin dat rechters de grondwet en internationale verdragen toepassen om de wet op een ‘vernieuwende’manier te interpreteren. Bovendien betoogde een specifieke auteur, Sana Ben Achour, dat de feminisering van de rechterlijke macht heeft geleid tot een gender-neutrale rechtspraktijk op sommige rechtsgebieden binnen het familierecht.