Naturalnym zjawiskiem towarzyszącym egzystencji i współpracy ludzi jest proces porozumiewania się, prowadzący do wspólnego (intersubiektywnego) rozumienia otaczającej rzeczywistości oraz zrozumienia się nawzajem uczestników komunikacji. Wykorzystuje się do tego zmysły, m. in. wzrok i słuch, ale także instrumenty przekazu specyficzne dla gatunku ludzkiego-mowę i pismo, a od połowy XX w. pismo cyfrowe. Symboliczny charakter języka ludzkiego czyni komunikację między ludźmi wyjątkową. Specyficznym obszarem komu-nikacji jest komunikacja prowadzona w organizacjach oraz organizacji z otoczeniem, łącznie traktowana jako komunikacja organizacji (corporate communication). W coraz większym stopniu przybiera ona postać komunikacji cyfrowej. W rozdziale najpierw przedstawiono proces komunikacji jako zjawisko świata społecznego oraz jako interdyscyplinarny przedmiot badań naukowych. Następnie scharakteryzowano cyfrową komunikację organizacji na tle wyróżnianych rodzajów komunikacji. Rozdział kończy omówienie uwarunkowań komunikacji organizacji, w tym uwarunkowań technologicznych.(fragment tekstu)