Postmenopozal obez kadınlarda on haftalık aerobik egzersizin serum osteokalsin, adipositokinler ve glikoz dengesi üzerine etkisi

Y Güzel - 2019 - acikbilim.yok.gov.tr
2019acikbilim.yok.gov.tr
Postmenopozal dönemde östrojenin azalması ile birlikte obezite artmakta ve kemik sağlığı
olumsuz etkilenmektedir. Ayrıca obezitenin artması, inflamasyonu artırmakta, kemik sağlığını
olumsuz etkilemekte ve insulin direnci oluşma riskini artırmaktadır. Diğer taraftan, orta
şiddetli aerobik egzersize katılım obezite ve ilişkili sağlık sorunlarını önlemek ve tedavi
etmekte etkin bir yöntemdir. Son yıllarda obezite ve kemik sağlığı açısından üzerinde
durulan bir konu olankemik, yağ ve kas doku etkileşiminde önemli rol oynayan osteokalsin …
Postmenopozal dönemde östrojenin azalması ile birlikte obezite artmakta ve kemik sağlığı olumsuz etkilenmektedir. Ayrıca obezitenin artması, inflamasyonu artırmakta, kemik sağlığını olumsuz etkilemekte ve insulin direnci oluşma riskini artırmaktadır. Diğer taraftan, orta şiddetli aerobik egzersize katılım obezite ve ilişkili sağlık sorunlarını önlemek ve tedavi etmekte etkin bir yöntemdir. Son yıllarda obezite ve kemik sağlığı açısından üzerinde durulan bir konu olan `kemik, yağ ve kas doku etkileşimi`nde önemli rol oynayan osteokalsin, adipositokinler ve glikoz dengesinin postmenopozal obez (PMO) kadınlarda aerobik egzersizden nasıl etkilendiği araştırılmamıştır. Bu nedenle, bu çalışmanın amacı PMO kadınlarda 10 haftalık aerobik egzersizin serum osteokalsin, adipositokinler ve glikoz dengesi üzerine etkilerini incelemektir. Çalışmaya katılan 24 PMO kadın (beden kütle indeksi ≥30 kg/m2), rastgele yöntemle kontrol (n=12) ve egzersiz (n=12) gruplarına ayrılmıştır. Kontrol grubundan 10 hafta boyunca beslenme ve fiziksel aktivite düzeylerinde herhangi bir değişiklik yapmamaları istenmiştir. Egzersiz grubu ise koşu bandında 10 hafta orta şiddetli egzersiz programına (25-40 dk/gün, 3 gün/hafta, %50-70 rezerv kalp atım hızı aralığında) katılmıştır. Egzersiz programından önce ve sonra katılımcılardan kan örnekleri, besin tüketim kayıtları alınmış, vücut kompozisyonu ve maksimal oksijen tüketimleri (VO2maks) ölçülmüştür. Egzersizin etkisini ve gruplar arasındaki farklılığı analiz etmek amacıyla tekrarlı ölçümlerde ANOVA yöntemi, değişkenler arasındaki ilişkileri belirlemek için Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Egzersiz grubunda vücut ağırlığı, yağ kütlesi ve BKİ anlamlı olarak azalmıştır (p<0,05). Ayrıca egzersiz, VO2maks ve tükenme zamanlarını anlamlı düzeyde artırmıştır (p<0,01). Egzersiz grubunda glikoz düzeyi ve glikozile hemoglobin (HbA1c) anlamlı düzeyde azalmış (p<0,01), insulin düzeyi ve HOMA-IR değişmemiştir (p>0,05). Egzersiz protokolü, leptin, adiponektin, CTX, osteokalsin ve kemik alkalen fosfataz (BAP) düzeyinde anlamlı değişiklik oluşturmamıştır (p>0,05). Ayrıca visseral adipoz doku hacmi ile HOMA-IR, adiponektin ile bel çevresindeki değişimler arasında pozitif anlamlı ilişki (p<0,05); bel çevresi ile CTX, leptin ile CTX ve BAP ile HbA1c'deki değişimler arasında negatif anlamlı ilişki bulunmuştur (p<0,05). Bu çalışmanın bulguları, PMO kadınlarda 10 haftalık orta şiddetli aerobik egzersiz programının, kardiyorespiratuar fitness düzeyini arttırdığını ve vücut kompozisyonunu geliştirdiğini, ayrıca glikoz dengesini iyileştirdiğini göstermektedir. Bununla birlikte bu tür bir egzersizin uygulanan şiddet, süre ve sıklık yönünden PMO kadınlarda adipositokinler ve kemik sağlığı üzerine olan etkisi sınırlı kalmıştır.
acikbilim.yok.gov.tr
以上显示的是最相近的搜索结果。 查看全部搜索结果