Skutki masowego bezrobocia w danym kraju są dotkliwe nie tylko dla samych bezrobotnych i ich rodzin, ale również całego społeczeństwa. Następstwem trudności finansowych jest nie tylko obniżenie standardu życia, lecz także pozbawienie bezrobotnego możliwości nabywania dóbr, które są symbolami statusu, co prowadzi zarówno do obniżenia samooceny, pozycji społecznej, jak i do postrzegania przez innych statusu bezrobotnego jako niższego. Są pewne dowody na to, że pracodawcy niechętnie zatrudniają bezrobotnych, chociaż w okresach wielkiego bezrobocia większość z nich stanowią zwolnieni grupowo lub tacy, którzy odeszli na własne żądanie, a nie ludzie usunięci z pracy za jakieś przewinienia. Mimo to pracodawcy utożsamiają bezrobotnych z niepunktualnymi, źle pracującymi i kłótliwymi pracownikami, bo takich sami najczęściej zwalniają. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie uwarunkowań psychologiczno--ekonomicznych bezrobocia ze szczególnym uwzględnieniem wybranych teoretycznych koncepcji psychologii. Ze względu na wymogi formalne nie przedstawiono zjawiska szczegółowo, lecz tylko zasygnalizowano najważniejsze problemy.