Systemy te to geograficzne skupiska firm powiązanych ze sobą sektorów, między którymi
występuje wymiana wiedzy i współpraca. Scharakteryzowano najsłynniejsze technolopolie
(Dolina Krzemowa, Austin i Cambridge) oraz przedstawiono wzorujące się na ich sukcesie
przykłady strategii rozwoju klastrów wysokotechnlogicznych Szwecji i Belgii.