258 Recenzje ocenĊ dostateczną za sztywne trzymanie siĊ zakresu swoich dziaáaĔ i wypeánianie swoich obowiązków w minimalnym zakresie. Cechują go zachowawczoĞü, lenistwo i koniunkturalizm. Na stopieĔ dobry autor oceniá postawĊ rzecznika odpowiedzialnego, czyli takiego, który wykazuje wáasną inicjatywĊ, choü ma ograniczoną kreatywnoĞü. Sam tworzy treĞci, pozostaje w staáym kontakcie z dziennikarzami, trzyma rĊkĊ na pulsie i dotrzymuje terminów. Bardzo dobrą ocenĊ otrzymuje rzecznik proaktywny, który uczestniczy w budowaniu strategii komunikacji, korzysta z caáego wachlarza narzĊdzi, czĊsto organizuje konferencje, media trips czy briefingi, samodzielnie wystĊpuje w mediach i ma staáy kontakt z szefami firmy, w której pracuje. NajwyĪej, bo na ocenĊ celującą, zostaá oceniony rzecznik-partner, który jest zaufanym doradcą szefa firmy, czĊsto zasiada w jej zarządzie i posiada cechy rzecznika proaktywnego. Taki rzecznik buduje partnerskie relacje oparte na zaufaniu i profesjonalizmie. To prawdziwy ambasador marki, czĊsto zapraszany do mediów i wykazujący siĊ ogromną kreatywno-Ğcią. Typologia zastosowana przez Krzysztofa

GajdkĊ jest prosta i przejrzysta, ale odnosi siĊ wyáącznie do sposobu wykonywania obowiązków zawodowych, bez wchodzenia w zawiáoĞci charakterologiczne. Klasyfikacji biorącej pod uwagĊ wiĊkszą liczbĊ czynników–zarówno wewnĊtrznych, jak i zewnĊtrznych–autor dokonaá w ostatnim rozdziale ksiąĪki. Na szczególną uwagĊ w rozdziale pierwszym zasáugują osobne podrozdziaáy dotyczące sytuacji stresogennych i wypalenia zawodowego. Wypalenie to problem do tej pory niesáusznie bagatelizowany i przez to niedostatecznie opisany. Dotyczy jednak rzecznictwa prasowego w jak najwiĊkszym stopniu, bowiem wáaĞnie ta profesja naleĪy do grupy najwiĊkszego ryzyka. Jak stwierdza sam autor:„Prowadząc badania w Ğrodowisku rzeczników prasowych, przygotowując ksiąĪkĊ na temat rzecznictwa prasowego, a przy tym bĊdąc przez kilka lat w przeszáo-Ğci rzecznikiem prasowym, chciaábym ostrzec