Interdyscyplinarne i wielodyscyplinarne konferencje czy publikacje naukowe o takim charakterze mogą wywołać zrozumiały niepokój. Nie zawsze badacze chcą czerpać z doświadczeń innych dziedzin niż ich własna, często, nawet nie artykułując tego wprost, uważają to za rzecz zbędną, nieprzynoszącą większych korzyści nauce. Studia interdyscyplinarne zawsze budzą wątpliwości metodologiczne i wprowadzają pewien chaos do–wydawałoby się–uporządkowanej już w ramach danej dyscypliny wiedzy. Od samego początku spotkania organizowane przez Instytut Stosunków Międzynarodowych z księżmi werbistami (Zgromadzeniem Słowa Bożego, SVD), a więc od 2001 r., przyciągają także badaczy spoza kręgu specjalistów od stosunków międzynarodowych. Jest to charakterystyczna cecha tych konferencji, w naturalny sposób skłaniająca nas do zwrócenia uwagi na kwestię interdyscyplinarności nauki o stosunkach międzynarodowych. Jak zauważył wiele lat temu prof. Remigiusz Bierzanek, dyscyplina ta powstała nie poprzez secesję z innej, ale syntezę już istniejących1. Choć od 100 lat jest ona nauczana na uniwersytetach, do dziś trudno ją nazwać w pełni ukształtowaną, a dyskusje nad ontologią, epistemologią i metodologią badań wydają się dalekie od zakończenia.
Interdyscyplinarność–czy tego chcemy, czy nie–jest zatem wpisana w istotę nauki o stosunkach międzynarodowych. Możemy postrzegać to jako jej siłę i jednocześnie słabość. Dlatego też wspomniane konferencje, od 2012 r.(czyli od 11 edycji) organizowane w sposób ciągły na Warmii, w klasztorze oo. werbistów w Pieniężnie2, są wydarzeniami znaczącymi nie tylko ze względu na podejmowaną tematykę, ale także z uwagi na uczestników–przedstawicieli wielu różnych dyscyplin czy gałęzi nauki. A zatem konfrontacja sposobu badania i rozumienia otaczającego nas świata jest zawarta w naturze tych spotkań, podczas których nieraz dochodzi do ostrych polemik i dysput, jednak zawsze odbywających się w życzliwej i konstruktywnej atmosferze. Spotkania w Pieniężnie dla wielu z nas są już stałym elementem akademickiego kalendarza, a między uczestnikami nawiązało się sporo trwałych przyjaźni. Interdyscyplinarność i wielodyscyplinarność mają także związek z zainteresowaniami badawczymi organizatorów ze strony ISM. Ciężar przygotowania spotkań bierze