Bu politika notu, 2014 yılında yayınlanan yeni bir kalkınma ve sosyal ilerleme endeksinin ışığında, Türkiye'nin sosyal ilerleme düzeyi ile ilgili olarak öne çıkan bazı gözlemleri değerlendirmektedir. İlgili endeks, 132 ülkenin verisini derlemekte ve sosyal ilerlemeyi,(i) Temel İnsani Gereksinimler,(ii) Refahın Temelleri ve (iii) Fırsatlar başlıkları altında ölçümlemektedir. Sonuçlar, sosyal ilerlemenin, kişi başına GSYİH ile doğrusal olmayan biçimde ve aynı yönde ilişkili olduğunu göstermektedir. Sosyal ilerleme düzeyi en yüksek olan üç ülke Yeni Zelanda, İsviçre ve İzlanda'dır. Türkiye, 132 ülke arasında 64. sırada ve Avrupa ülkeleri ile diğer OECD ülkelerinin gerisinde yer almaktadır. Türkiye'nin başarısızlığı, daha çok Refahın Temelleri ve Fırsatlar başlıklarında ortaya çıkmaktadır. Türkiye, GSYİH düzeyi kendisininkine en yakın 15 ülkeye göreli olarak,(i) basın özgürlüğü,(ii) dezavantajlı gruplara yönelik hoşgörü ve (iii) ileri öğrenimdeki kalite ve kadınerkek eşitliği konularında geride kalmış durumdadır.

İktisatçılar ve diğer sosyal bilim alanlarından araştırmacı ve kuramcılar, bir ülkenin kalkınma performansının değerlendirilmesinde, kişi başına Gayri Safi Yurt İçi Hasıla (GSYİH) ile yapılan hesaplamaların ve bu hesaplamalara dayalı olarak ulaşılan sonuçların tam olarak temsil edici olmadıklarını bilirler. GSYİH, bir ülkede, belirli bir dönem içinde, ülkede yerleşik bulunan