Bu çalışmada Türkiye’de tahıllarda (buğday, arpa, çavdar ve yulaf) ekim alanı, üretim ve verim yönünden uzun yıllar boyunca (1938-2016) meydana gelen değişim analiz edilmiş ve meydana gelen değişimler dikkate alınarak yakın gelecekte artacak nüfusa karşılık üretilmesi gereken tahmini üretim miktarı belirlenmiştir. Ekiliş alanında 1970’e kadar artış meydana gelse de bu tarihten itibaren azalmıştır. Üretimde dört türde 1950—60 arasında hızlı bir artış meydana gelmiş, 1970’e kadar az miktarda meydana gelen artış buğday ve arpada artarak devam ederken, yulaf ve çavdarda ise azalmıştır. Verimde dört türde 1970’e kadar az miktarda meydana gelen artış bu tarihten itibaren gittikçe artan bir eğilim göstermiştir. Bu artış 1980’lerden sonra çok az miktarda gerçekleşmiştir. Serin iklim tahıllarında genetik performanslar zorlandığından gelecekte meydana gelecek nüfus artışına karşılık daha fazla üretim ancak sulanabilir alanların artırılması, damlama sulama sistemine geçilmesi ve biyotik ve abiyotik streslere daha dayanıklı çeşitlerin geliştirilerek kullanıma sunulması ile çözülecektir. Bunun başarılması ile yaklaşık 120 milyon olması beklenen ülke nüfusunun ihtiyacı olan yaklaşık 33, 4 milyon ton olarak buğdayı üretmek mümkün olacaktır.