Sendikaların da içinde olduğu baskı grupları, demokrasiyi besleyen ve destekleyen unsurların başında gelmektedir. Güçlü ve etkin sendikacılık, demokrasinin de teminatı durumundadır. Bu bağlamda sendikaların muteber ve güvenilir örgütler olması büyük önem taşımaktadır. Sendikalar hakkında gelişen olumsuz algı ve imaj, sendikalara olan güveni de sarsmaktadır. Türkiye’de sendikaların yeterince güçlü ve güvenilir örgütler olmamasının arkasında da sahip oldukları olumsuz algı önemli bir rol oynamaktadır. Türkiye’de sendikalara yönelik olumsuz algının oluşmasına neden olan dışsal ve içsel çeşitli faktörler bulunmaktadır. Sendikaların demokratik mücadele geleneğinin zayıf olması ve devletten bekleme alışkanlıklarının güçlü olması, iş güvencesizliği, işverenlerin ve iktidarların sendikasızlaştırma politikaları ve uygulamaları, toplumsal güvensizlik ve alternatif dayanışma şekilleri, kanunların yetersizliği ve sınırlılığı başlıca dışsal nedenler arasındadır. Ancak dışsal nedenlerin yanı sıra sendikalardan kaynaklanan içsel faktörler de olumsuz sendikal algının ortaya çıkmasına neden olmaktadır. Geleneksel sendikal politikalar, sendika içi demokrasi zafiyeti ve sendikalar ile siyaset arasındaki ters yönlü ilişki başlıca içsel nedenler arasındadır. Makalede Türkiye’de olumsuz sendikal algıya neden olan bu içsel ve dışsal nedenler açıklanmaya çalışılacaktır.