Türkiye’de zeytincilik, gerek Osmanlı İmparatorluğu gerekse Türkiye Cumhuriyeti’nin kurulmasından sonra daima önemli tarımsal faaliyet alanlarından biri olmuştur. Dünya’da değişen düzenin tarımsal üretime getirdiği yeni bakış açıları, Türkiye’de tarım, gıda ve dolayısıyla zeytin ve zeytinyağı politikaları üzerine etkili olmaktadır. Bu bakış açılarından bazıları, kimi ekonomik bütünleşmelerde - (Dünya Gıda ve Tarım Örgütü (FAO), Dünya Bankası, Avrupa Birliği (AB), Dünya Ticaret Örgütü (DTÖ) - görülen hedef farklılaşmaları, sağlıklı ve uzun yaşam kaygısı, gelir dağılımındaki farklılıklar, alternatif tarım uygulamaları ve markalaşma eğilimleri olarak ifade edilebilir. Bu makalede, Türkiye zeytinciliğindeki gelişmeler söz konusu bu yeni bakış açıları ve ulusal bazda tarihsel ve ekonomik açıdan incelenmeye çalışılmıştır. Türkiye zeytinciliğinde oluşan gelişmelerde tarım politikalarının önemli olduğu ve zaman içerisinde fiyat yanında diğer bazı politika araçlarının da dikkate alındığı anlaşılmaktadır