Zgodnie z Cost Contracting Hypothesis Smitha i Wernera z 1979, zastosowanie kowenantów, pomimo iż wiąże się z dodatkowymi kosztami (zarówno bezpośrednimi, np. kosztami audytu sprawozdań finansowych, jak i pośrednimi, m. in. utraconymi korzyściami w wyniku odrzucenia projektów o dodatniej NPV), wpływa na ograniczenie ryzyka finansowania działalności i przez to obniżenie kosztu kapitału, co podnosi wartość firmy1. Jednak, co wpływa na dobór kowenantów oraz w jaki sposób oddziałują one na pozostałe parametry emisji obligacji, przynajmniej w Polsce, nie doczekało się jeszcze osobnego opracowania. W niniejszym artykule autorzy podjęli się próby dokonania analizy rynku obligacji na wybranej grupie emitentów, należących do branży deweloperskiej, stawiając hipotezę, iż liczba kowenantów zależy od parametrów określających ryzyko prowadzonej działalności, zabezpieczenia emisji obligacji oraz terminu jej przeprowadzenia. Stosując analizę regresji wielorakiej, zbadano wpływ wybranych czynników dotyczących kosztów agencji, ryzyka bankructwa, transferu ryzyka oraz czynników zewnętrznych, niezależnych od spółki2, na liczbę stosowanych w warunkach emisji kowenantów. Badania są pierwszą w Polsce, znaną autorom, próbą oszacowania zmiennych determinujących ilość stosowanych kowenantów, a zatem i pośrednio wpływających na koszty i korzyści związane z emisją długu.